| Tο είχα πρωτοδεί πριν από αρκετά χρόνια στα πεζοδρόμια του Παρισιού: τα κατοικίδια των Παριζιάνων, στην καθημερινή τους βόλτα, ήξεραν ότι θα «λερώσουν» τα συγκεκριμένα τσιμεντένια αυλάκια των πεζοδρομίων, τα οποία ξεπλένονταν κάθε τόσο με νερό! Αργότερα, σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ή πρωτεύουσες, έβλεπα τους ιδιοκτήτες των κατοικιδίων να τα συνοδεύουν στη βόλτα τους με σακουλάκια, φτυαράκια και χειρουργικά γάντια - τα εξαρτήματα για να μαζεύουν ό, τι άφηναν πίσω τα ζώα τους.
Αυτά όμως συμβαίνουν στην Εσπερία. Στη δική μας πρωτεύουσα όταν πατάμε τα... «κακαδάκια», με τα οποία είναι σπαρμένα τα πεζοδρόμια, το ρίχνουμε στην τύχη και λέμε ότι θα πάρουμε... λεφτά! Γιʼ αυτό και η δημοτική αρχή αποφάσισε να το κάνει πράξη: αποφάσισε να πατάξει την απρέπεια βάζοντας πρόστιμο 50 ευρώ στους ιδιοκτήτες σκύλων που δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες των ζώων τους!
Για να σοβαρευτούμε. Η εικόνα της Αθήνας δεν «κακοποιείται» μόνο από τους σκύλους. Είναι εξίσου τραγική από τις σπασμένες πλάκες των πεζοδρομίων, από τους κατʼ ευφημισμόν πεζόδρομους -από τους οποίους διαρκώς διέρχονται τροχοφόρα-, από τα σκουπίδια κάθε είδους και μεγέθους που είναι απλωμένα στα πεζοδρόμια, από τους μπλε κάδους για την ανακύκλωση που μόνο συσκευασίες ανακύκλωσης δεν υποδέχονται... Ζούμε σε μια πόλη που σχεδόν τίποτα γύρω μας δεν κάνει τους κατοίκους της να τη σέβονται και να τη φροντίζουν. Και το χειρότερο; Κανείς δεν φροντίζει να ενημερώσει τα εκατομμύρια των Αθηναίων για τις νέες ανάγκες και τις νέες προτάσεις συμμετοχής των πολιτών στην πόλη τους.
Γιατί να γνωρίζουν οι χιλιάδες των μεταναστών που ζουν κυρίως στο κέντρο της πόλης, τι δουλειά κάνουν αυτοί οι μπλε κάδοι - όπου υπάρχουν; Είδαν σποτάκια στο κατʼ εξοχήν μέσον ενημέρωσης, στο κατʼ εξοχήν μέσον διασκέδασής τους, την τηλεόραση, στη γλώσσα τους; Είδαν -έστω- αφίσες στη γλώσσα τους, πάνω σʼ αυτούς τους έρημους τους μπλε κάδους; Πέρασε κανείς από τα σπίτια μας να μας δώσει εκείνες τις περιβόητες σακουλίτσες ανακύκλωσης; Είδαμε καμιά καμπάνια για τον τρόπο που πρέπει να φέρονται οι ιδιοκτήτες των σκύλων, οι οποίοι πράγματι πρέπει να φροντίζουν να μην αφήνουν τις ακαθαρσίες των ζώων τους στο παρακάτω πεζοδρόμιο;
Τίποτα απʼ όλα αυτά. Κατʼ ευθείαν στο πρόστιμο. Ποιο πρόστιμο δηλαδή; Οταν εγώ βγάζω τη Ραλλού -έτσι λένε το σκυλάκι μου- βόλτα, θα έχω ένα δημοτικό αστυνομικό να με ακολουθεί και αν δεν είμαι νομοταγής να βγάζει το μπλοκάκι να κόβει πρόστιμο; Ή μήπως το επόμενο βήμα είναι να συλλάβει τη... Ραλλού;
Να το ξαναπούμε: τα σπαρμένα με κόπρανα ζώων αθηναϊκά πεζοδρόμια είναι άθλια. Μόνο που αυτή η αθλιότητα δεν νομίζω ότι αντιμετωπίζεται με εξαγγελίες -απλώς- προστίμων. Το πολύ πολύ, η γειτόνισσα που δεν με χωνεύει να καιροφυλακτεί στην μπαλκονόπορτα, κι αν εγώ δεν μαζέψω ό, τι πρέπει, να τηλεφωνεί στη Δημοτική Αστυνομία και να με καταγγείλει. Ενισχύοντας έτσι τη ρατσιστική, ενίοτε, συμπεριφορά, στους ιδιοκτήτες κατοικιδίων. Κομφούζιο δηλαδή. Η καθαρή πόλη δεν επιτυγχάνεται με διατάγματα και πρόστιμα. Χρειάζεται ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για κάτι που τους αφορά.
ΥΓ. Σε ό, τι αφορά τη Ραλλού και την ιδιοκτήτριά της, είναι απολύτως νομοταγείς και δεν αφήνουν τίποτα στο πέρασμά τους, πολύ πριν ανακοινωθεί το πρόστιμο.
Πηγή: Καθημερινή-'Ολγα Σελλα
|
No comments:
Post a Comment